อิทธิพลของปัจจัยกระบวนการของหน้าแปลนเชื่อมแบบชนต่อการเกิดรอยเชื่อม

เมื่อไรข้อต่อชนเชื่อมอาร์คโดยปกติแล้วจะกำหนดว่าจะจองช่องว่างหรือไม่ ขนาดของช่องว่าง และรูปแบบของร่องตามความหนาของแผ่นเชื่อม เมื่อเงื่อนไขอื่นๆ คงที่ ยิ่งขนาดของร่องหรือช่องว่างมีขนาดใหญ่เท่าใด ความสูงของการเชื่อมก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น ซึ่งเท่ากับตำแหน่งการเชื่อมที่ตกลงมา และอัตราส่วนฟิวชั่นจะลดลงในเวลานี้ ดังนั้นการเว้นช่องว่างหรือการเปิดร่องจึงสามารถใช้เพื่อควบคุมขนาดความสูงและปรับอัตราส่วนฟิวชั่นได้ เมื่อเทียบกับร่องที่ไม่มีช่องว่าง เงื่อนไขการกระจายความร้อนของทั้งสองจะแตกต่างกันบ้าง โดยทั่วไปแล้ว สภาพการตกผลึกของร่องจะดีกว่า

เมื่อเชื่อมอาร์ครอยต่อชนมักจะพิจารณาว่าจะสงวนช่องว่าง ขนาดของช่องว่าง และรูปแบบของร่องตามความหนาของแผ่นเชื่อมหรือไม่ เมื่อเงื่อนไขอื่นๆ คงที่ ยิ่งขนาดของร่องหรือช่องว่างมีขนาดใหญ่เท่าใด ความสูงของการเชื่อมก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น ซึ่งเท่ากับตำแหน่งการเชื่อมที่ตกลงมา และอัตราส่วนฟิวชั่นจะลดลงในเวลานี้ ดังนั้นการเว้นช่องว่างหรือการเปิดร่องจึงสามารถใช้เพื่อควบคุมขนาดความสูงและปรับอัตราส่วนฟิวชั่นได้ เมื่อเทียบกับร่องที่ไม่มีช่องว่าง เงื่อนไขการกระจายความร้อนของทั้งสองจะแตกต่างกันบ้าง โดยทั่วไปแล้ว สภาพการตกผลึกของร่องจะดีกว่า

เมื่อลวดเชื่อมเอียงไปข้างหน้า แรงอาร์คจะทำให้ผลกระทบของโลหะพูลหลอมเหลวต่อการคายประจุย้อนกลับลดลง ชั้นโลหะเหลวที่ด้านล่างของสระหลอมเหลวจะหนาขึ้น ความลึกของการหลอมละลายลดลง ความลึกของส่วนโค้งที่เจาะเข้าไปในหน้าแปลนเชื่อมลดลง ช่วงการเคลื่อนที่ของจุดอาร์คจะขยาย ความกว้างของการหลอมเหลวเพิ่มขึ้น และความสูงที่เหลือลดลง ยิ่งมุมเอียงของลวดเชื่อม α เล็กลง เอฟเฟกต์นี้ก็จะยิ่งชัดเจนมากขึ้นเท่านั้น เมื่อเอียงลวดเชื่อมไปข้างหลัง สถานการณ์จะตรงกันข้าม เมื่อเชื่อมด้วยลวดเชื่อม ส่วนใหญ่จะใช้วิธีการเอียงถอยหลังด้วยไฟฟ้า และมุมเอียง α อยู่ระหว่าง 65° ถึง 80°